ARA
MEŞHURLARIN SON SÖZLERİ
 Küçük yaşta ilim tahsîline başlayan Muhammed Hazîn, ilim öğrenmek için Seyyid Tâhâ hazretlerine gitti. Seyyid Tâhâ, Muhammed Hazîn’e; “Senin işin Osman-ı Tavîlî’nin elindedir. Ona gidiniz” buyurdu. Bunun üzerine Muhammed Hazîn Irak’a gitti. Şeyh Osman Tavîlî’nin sohbetlerinde bulundu ve kemâle geldi. İcâzet alıp memleketi olan Siirt’e döndükten sonra Ulucâmi’de vaaz ve nasîhatlere başladı. Muhammed Hazîn ömrünün sonuna kadar insanlara Allahü teâlâya kavuşturan Ehl-i sünnet vel-cemâat yolunu anlatmaya çalıştı. Sohbetleri çok bereketli olurdu. Çok talebe yetiştirdi... Vefât ânı yaklaştığında...
Muhammed Hazîn, ömrünün sonuna doğru rahatsızlanıp, yatağa düştü. Vefât ânı yaklaştığında yanında talebelerinden olan müezzini Yûsuf Efendi vardı. Muhammed Hazîn bir âyet-i kerîme okuduktan sonra şöyle buyurdu: “Allahü teâlânın kullarından bâzıları öldüklerinde, gökler kendilerine doğru yükselen amellerin son bulması sebebiyle ağlarlar.Yine aynı şekilde yerler de üzerlerinde yapılan iyi amellerin kesilmesinden dolayı ağlarlar. Melekler bu sırada garip kuşlar şeklinde gelip, cenâze ile birlikte giderler. Sübhânallah velîlerin rûhları ne kadar hızlı! Meleklerden daha çabuk gelip gidiyorlar” dedi. 
Daha sonra Yûsuf Efendiden Kur’ân-ı kerîm okumasını istedi. Yûsuf Efendi Kur’ân-ı kerîm okurken Muhammed Hazîn vefât etti. Cenâzesi evden çıkarıldığında hafiften yağmur yağmaya ve etrafta çok kalabalık hâlde garip kuşlar uçmaya başladı.

Türbenin yapımı sırasında...
Muhammed Hazîn vefât etmeden önce, Siirt’teki Firsaf köyünde şimdiki türbesinin yerini göstererek; “Vefâttan sonra mekânımız burasıdır. Hâlid bin Velîd muhârebe sırasında çadırını buraya kurmuştur” dedi. 
1890 (H.1308) senesinde vefât eden Muhammed Hazîn, kalabalık bir cemâat tarafından daha önceden gösterdiği yere defnedildi... Bir sene sonra üzerine türbe yaptırıldı. Türbenin yapımı sırasındaki kazılan toprağın altından, birkaç ok ve kıvırcık saçlı bir şehîd çıktı.
Tüm İçerikler