ARA
MEŞHURLARIN SON SÖZLERİ
 Abdullah bin İdris, Tebe-i Tâbiîn’in fıkıh, hadîs ve kırâat imamlarındandır. Hicretin 120 (m. 737) yılında Kûfe’de doğdu. 192 (m. 807) yılında orada vefât etti.
Abdullah bin İdris hazretleri ilmin her dalında geniş bilgi sahibiydi. Hârun Reşîd, kendisini kadı yapmak istedi. Ancak bazı sebeplerle, Abdullah bin İdris bunu kabul etmedi. Bunun üzerine Hârûn Reşîd oğluna hadîs okutmasını istemiş, O da oğlu cemaate gelirse, ona hadîs okutabileceğini söylemiştir.
Hadîs ilminde de...
Abdullah bin İdris, hadîs âlimlerinin de ileri gelenlerinden idi. 
Ubâde İbn-i Sâmit radıyallahü anhdan şöyle rivâyet etti: “Biz Resûlullah’a zorlukta, kolaylıkta, neşede, kederde ve başkalarını bizim üzerimize tercih edilmesi hallerinde itâat eylemek, âmir olan kimselerle emirlik hususunda nizâlaşmamak, her nerede bulunursak bulunalım, muhakkak hakkı söylemek, Allah yolunda hiçbir kimsenin kınamasından ve kötülemesinden korkmamak üzere bîat edip söz verdik...”
Hazreti Âişe validemize Peygamberimizin okuduğu bir duâ sorulduğunda; Resûlullahın (sallallahü aleyhi ve sellem),
“Allahım! Ben bütün yaptıklarımın ve yapmadıklarımın şerrinden sana sığınırım” diye duâ ettiğini buyurdu.
Abdullah bin İdris hazretleri kırâat ilminde de büyük âlimlerden idi. İmâm-ı Kisâî hazretlerine “Kur’ân-ı kerîmi en iyi okuyan kimdir” diye sorulduğunda “Abdullah bin İdris, ondan sonra Hüseyin el-Câfî’dir” diye cevap verdi. 
Bu mübarek zat, kırâat ilmini, İmâm-ı A’meş ve Nâfi bin Ebî Nuaym’dan okumuştur. 

“Ağlama yavrucuğum!..”
Abdullah bin İdris, hocası A’meş hazretlerinin şöyle buyurduğunu nakleder: “İçinizde Allahü teâlâya âsi olanlar, işledikleri o çirkin işlerin isli bir duman olup yüzlerine çökeceğinden, mahşer günü halkın önünde başlarına böyle bir hâl geleceğinden niçin korkmuyorlar?”
Abdullah bin İdris hazretleri Kur’ân-ı kerîm’i çok okurdu. Vefât edeceği esnada başucunda ağlayan kızına “Yavrucuğum! Ağlama. Ben bu evde dört bin hatim okudum” diye buyurdu.
Tüm İçerikler