ARA
MEŞHURLARIN SON SÖZLERİ
 Abdüla’lâ Kureşî, büyük velîlerden ve hadîs âlimlerindendir. 804 (H.189) senesinde vefât etti. İlmiyle âmil bir zat olup öğrendiklerini her zaman tatbik ederdi. “Kime bir ilim verilir de bu ilim ona Allah korkusundan ağlama huyunu kazandırmazsa, o bu ilmin faydasını göremez” buyururdu. “BİD’AT YOLUNA SAPMAYINIZ!”
Abdüla’lâ Kureşî hazretleri, Cehennem’den çok korkardı. Gözyaşları içinde secdeye kapanır ve şöyle duâ ederdi: 
“Yâ Rabbi! Düşmanlarının nefretini artırdığın gibi senin için olan huşûmuzu, korkumuzu artır. Sana secde eden yüzümüzü Cehennem’de ateş ile örtme.”
Abdüla’lâ hazretleri, sohbetlerinde buyurdu ki:
“Büyük âlimlere tâbi olunuz; bid’at yoluna, dinde olmayıp, sonradan çıkarılan şeylere sapmayınız. İtâat ediniz, muhâlefet etmeyiniz. Sabrediniz, sızlanmayınız. Sâbit kalınız, ayrılıp dağılmayınız. Bekleyiniz, ümit kesmeyiniz. Özünüzü günahtan temizleyiniz, kirletmeyiniz. Hele Rabbinizin kapısından hiç ayrılmayınız.”
“Mümin, insanlara karşı yüzünden sevinçli olduğunu gösterir. Fakat kendi mahzûndur. Peygamber efendimiz; (Müminin sevinci yüzündedir. Halbuki kalbi mahzûndur) buyurmaktadır. Müminin tefekkürü, düşünmesi, ağlaması çok, gülmesi azdır. Tebessümü ile kalbindeki hüznü gizler. Dışarıda geçimini temin etmekle uğraşıyor görünür, kalbi Rabbini anmakla meşgûldür. Çoluk çocuğu ile uğraşıyor görünür, kalbi Rabbi iledir.”

“YAKININ BİLE OLSA!..”
“Mü’minin, en önce farzları yapması lâzımdır. Farzları bitirdikten sonra, vâcib ve sünnetleri yapar. Ondan sonra, nâfilelerle meşgûl olur. Farz borcu varken sünnet ile meşgûl olmak, ahmaklıktır. Farz borcu olanın, sünnetleri kabûl olmaz... Mümin, bir tüccara benzer. Farzlar onun sermâyesi, nâfileler de kazancıdır. Sermâye kurtarılmadıkça, kazancı olamaz” buyurdu.
“Kötü arkadaşları terk et. Onlara sevgi duyma, sâlihleri sev. Yakının bile olsa, kötü arkadaştan uzak dur. Uzak bile olsa, iyi arkadaşlarla berâber ol. Kimi seversen, seninle onun arasında bir yakınlık hâsıl olur. Bu bakımdan, sevgi beslediğin kimsenin kim olduğuna iyi bak.
Abdüla’lâ Kureşî hazretleri vefatına yakın günlerde buyurdu ki: 
“Hiçbir fert yoktur ki, ölüm meleği günde iki defâ kapısını çalmasın!
Tüm İçerikler