Ebussuud Carihi, Mısır’da yaşamış olan evliyanın büyüklerindendir. Doğum tarihi bilinmiyor. Mısır’da birçok âlimden ders alarak ilim ve tasavvufta yüksek derecelere erişti. Halktan ve devlet adamlarından çok hürmet gördü. Herkes onun duasını almak ve himmetine kavuşabilmek için dergahına gelir, tamirat işleriyle uğraşırdı... Ebussuud Carihi hazretleri, yer altına bir sığınak yapmıştı. Ramazan ayının başında oraya girer ve ibadetle meşgul olurdu. Yalnızca Kadir Gecesi bir tas su içerdi. Çok kerametleri görülmüştü. Bazen kendisini bir hal kaplar ve uzun zaman kendine gelemezdi. “Fadlınla günahlarımızı affet!” Vaaz ve nasîhatlerinde günahlardan çok bahsederdi. Bir gün şöyle dua etti: “Yâ Rabbî! Biz amel defterimizi günahla siyah ettik. Sen, saç ve sakalımızı günlerle beyaz ettin. Ey beyazın ve siyahın yaratıcısı olan Allah’ım! Lütfun ve fadlınla günahlarımızı affeyle!” Hikmetli sözleri çoktur. Buyurdu ki: “Cehennem korkusu veya Cennet arzusu ile tövbe etmek mümkün değildir. Allahü teâlâ, Bekara sûresi 222. âyet-i kerîmesinde meâlen; (Muhakkak ki Allahü teâlâ tövbe edenleri sever) buyuruyor. Burada bildirilen sevgiye kavuşmak için, tövbe etmelidir.”
Hakîkî âşık nasıl olur? “Bir kimse kendini, hocasının kapısında süpürge yapamazsa, hakîkî âşık değildir.” “İhlâs, insanların teveccüh, alâka göstermelerinden sakınıp, ameli yalnız Allah için yapmaktır. Sıdk ise; nefsi, yaptığı ameli beğenmekten temizlemektir. Bunun için ihlâs sâhibi muhlislerde riyâ, gösteriş, sıdk sâhibi olan sâdıklarda da ucub (amelini güzel görmek) hâli bulunmaz.” “Sıdk; insanlara karşı olduğun gibi görünmen veya onlara karşı göründüğün gibi olmandır.”
“İnsanlardan uzak dur!” Ebussuud Carihi hazretleri, 1523 (H.930) senesinde vefat etti. Vefatından önce yanındaki bir talebesine şunları söyledi: “Müridin olmasın. Şeyhlik yoluna tevessül etme. İmkân nisbetinde insanlardan uzak dur. Çünkü bu zaman, kaçmak zamanıdır.”