Hatice validemiz iman etti Ona ilk.
Resul’ün tebliğine, hiç tereddüt etmeden,
(Peki!) deyip, imanla şereflendi ilk hemen.
Abdest almasını da, öğrenip Ondan bizzat,
Sonra namaz kıldılar, birlikte iki rekat.
Hatice validemiz, Resul’ün her emrine,
(Peki!) deyip, severek getirirdi yerine.
Kâfirler alay edip, üzseydi Peygamber’i,
Onun tesellisiyle, rahatlardı kalpleri.
Derdi: (Ya Resulallah, üzülmesin hiç kalbin.
İtaat edecektir sonunda sana kavmin.)
Ondan sonra, Resul’e önce iman eden zat,
Arkadaşı, hazret-i Ebu Bekir’dir bizzat.
O, bir rüya görmüştü, yirmi sene önce tam.
Gökten dolunay inip, parçalandı tamamen.
Ve düştü her parçası bir evin üzerine.
Sonra hepsi birleşip, yükseldi göğe yine.
O sabah, heyecanla uyanıp çıktı evden.
Bir yahudi âlime anlattı bunu hemen.
O dedi: (Bu, karışık rüyadır, tabir olmaz.)
Bu sefer Bahira’ya gitti ve eyledi arz.
O dedi ki: (Kureyş’ten, bir Peygamber çıkacak.
Onun hidayet nur’u, her yere yayılacak.
Sen, Onun hayatında olacaksın veziri.
Vefatından sonra da, olursun halifesi.)
Çok hayrette kalarak onun bu tabirine,
Yirmi sene, bunu hiç anlatmadı birine.
Vakta ki Resulullah tebliğ etti dinini,
Hatırladı hemen o rahibin dediğini.
Koşup geldi Resul’ün huzuruna anında,
Dedi: (Bir şey işittim, bu gün senin hakkında.
Peygamber olduğunu, Kureyş’e der imişsin.
Bu yüzden koşup geldim. bunu anlamak için.
Lakin her Peygamber’in. Peygamber olduğuna.
Delili vardır elbet. delilin nedir buna?)
Buyurdu ki: (Delilim şudur ki bunun için:
Sen, yirmi sene önce, bir rüya görmüş idin.
Bir yahudi âlime, rüyanı eyledin arz.
O dedi: Bu, karışık rüyadır, tabir olmaz.
Ayrılıp gittin hemen ve buldun Bahira’yı.
Dedin ki: Tabir eyle gördüğüm şu rüyayı.
O dedi ki: Kureyşten, bir Peygamber çıkacak.
Hidayetinin nur’u, her yere yayılacak.
Sen, onun tabirine pek çok hayret eyledin.
Ve bunu, yirmi yıldır kimseye söylemedin.)
Hazret-i Ebu Bekir, sevindi buna gayet.
Hemen can-ü gönülden getirdi bir şehadet.
Dedi: (Ya Resulallah, şehadet ederim ki,
Sen, Allah tarafından Resul’sün elbette ki.
Senin Peygamberliğin elbet haktır, doğrudur.
Nübüvvetinin nur’u, bu cihanı doldurur.)
Böylelikle islamda, yetişkin kimselerden,
İlk imana gelmekle, o oldu şereflenen.